Krąg Domowego Kościoła -KDK
Domowy Kościół zwany popularnie Oazą Rodzin jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w Ruchu Światło – Życie jako jeden
z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Łączy on w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich. Equipes Notre Dame, tworząc właściwą dla siebie drogę zwaną charyzmatem Domowego Kościoła (DK). Założycielem ruchu był Sługa Boży Ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987), z którym ściśle współpracowała żyjąca do dziś siostra Jadwiga Skudro RSCJ. Pierwsze rekolekcje odbyły się
już w 1973 r. w Krościenku nad Dunajcem, tam też zawierzono dzieło Ruchu Niepokalanej Matce Kościoła. Znakiem Domowego Kościoła są dwa greckie słowa „Fos” (światło), „Zś” (Życie) wpisane w kształt krzyża wyrastającego z pomiędzy złączonych obrączek umieszczonych wraz
z krzyżem w stylizowanej figurze domu. DK używa też znaku ikony
świętej Rodziny, a świętem patronalnym jest Niedziela świętej Rodziny.
Domowy Kościół, jako ruch rodzinny i służący rodzinom zwraca szczególną uwagę na małżeńską duchowość, czyli wspólne dążenie do świętości obojga małżonków. Umacnia relacje osobowe między mężczyzną a kobiety, które wciąż nie są wolne od zła i grzechu. Uczy małżonków i rodziców jak czerpać łaski płynące z sakramentu małżeństwa, jak żyć Słowem Bożym, modlitwą, Eucharystią, jak nawzajem sobie służyć i siebie słuchać. Ruch
zachęca do budowania jedności małżonków potrzebnej do dobrego wychowania w chrześcijańskim duchu dzieci. Duchowość ta jest realizowana poprzez przyjęcie przez małżonków elementów formacyjnych ruchu nazywanych zobowiązaniami darami. Małżonkowie spotykają się raz w miesiącu w małej grupie modlitewno formacyjnej zwanej kręgiem rodzin. Każdy taki krąg to 4 do 7 par małżeńskich, najlepiej z jednej parafii,
pragnących wzajemnie wspomagać się w poznawaniu i ukochaniu Boga i Ojca. Za pracę każdego kręgu odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. W naszej parafii jest jeden krąg rodzin. Powstał on w 2018 roku. Jego opiekunem duchowym jest
ks. kanonik Krzysztof Gąsiorowski. Rodziny wchodzące w skład kręgu uczą się tworzyć wspólnotę na wzór tej, którą stworzyli Apostołowie i Uczniowie Jezusa, kształtując w sobie świadomość, iż każdy z nas bez względu na wiek i wykształcenie jest Dzieckiem Bożym. Domowy Kościół Ruchu światło-Życie jest ruchem otwartym na nowych członków zaprasza Chrystus mówiąc: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Warto wejść na tę drogą z Chrystusem, bo może okazać się ona dla naszego małżeństwa i rodziny najcenniejszym darem od Boga.
Ministranci
Kim jest ministrant?
Po pierwsze: jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy Świętej i podczas
innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary
Mszy Świętej. Po drugie: jest tym, który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawić i wskazać na inną rzeczywistość.
Po trzecie: ministrant powinien sam być ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych! Każdy zatem ministrant powinien starać się osiągać doskonałość poprzez codzienne naśladowanie Chrystusa, modlitwę oraz pracowitość i sumienność. Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że 'uczestniczyć w liturgii' to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując! Od kiedy istnieją ministranci?
W narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni
pokolenie Lewiego. W powstającym Kościele apostołowie potrzebowali kogoś do pomocy przy posługiwaniu wiernym. Wybrali więc siedmiu pomocników
i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami. Gdy wspólnoty chrześcijańskie stawały się coraz większe, wszystko co było do wykonania, dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty. W ten sposób można w kilku słowach przedstawić ministrantów i ich działalność. Sama służba wymaga czasami od ministrantów naprawdę bardzo wiele wyrzeczeń, ale pomaga w tym świadomość, że służy się samemu Bogu i ludziom. Poprzez służbę przy Ołtarzu ministrant może być bliżej Chrystusa, służyć Jemu i nosić określone przedmioty, przygotowywać dary ofiarne, dzwonić dzwonkami i co najważniejsze czytać Słowo Chrystusowe. Bycie ministrantem może być wielką radością. Przez swoją
posługę ministranci wskazują, że każda Msza św. i nabożeństwo są nie tylko
sprawą kapłana lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych.
Służba Liturgiczna Parafii Św. Jakuba Apostoła zrzesza ministrantów w różnym wieku, od chłopców z trzeciej klasy szkoły podstawowej po dorosłych mężczyzn. Należy do tego grona około 50 osób. Wszyscy wedle możliwości pełnią posługę przy sprawowaniu świętych obrzędów, zwłaszcza Ofiary Eucharystycznej.
Ministranci raz w tygodniu uczestniczą w specjalnie przeznaczonych dla nich spotkaniach. Stanowią one okazję nie tylko do doskonalenia warsztatu posługi liturgicznej, ale także do chrześcijańskiej formacji. Poprzez wspólną modlitwę, katechezę oraz różne formy zajęć rozwijają swoją wiarę i pogłębiają wiedzę religijną. Ważny jest także wymiar integracyjny spotkań, który pomaga w moralnym oraz osobowościowym rozwoju chłopców, m. in. spotkania w hali sportowej przy szkole podstawowej czy te w salce
w budynku przy kościele lub w plebanii.
Opiekunem służby liturgicznej jest ks. Damian Kurzawski, natomiast Prezesem Mateusz Fer.
Spotkania odbywają się w każdy piątek po wieczornej Mszy świętej o godzinie 17.00 w okresie zimowym i o 18.00 (od kwietnia) w okresie letnim. Wszystkich chłopców powyżej 8 roku życia, chętnych by służyć Bogu przy ołtarzu, serdecznie zapraszamy do udziału w naszej ministranckiej wspólnocie!
Droga św. Jakuba
Jednym z najstarszych szlaków pątniczych w Europie jest Droga św. Jakuba. W języku hiszpańskim – Camino de Santiago. Szlak prowadzi do miasta św.
Jakuba – Santiago de Compostela w północno-zachodniej Hiszpanii.
Drogi jakubowe (odcinki szlaku) biegną niemal przez całą Europę. W Polsce
istnieje kilka tras. Mamy między innymi: Małopolską Drogę św. Jakuba,
Drogę św. Jakuba – Via Regia, Dolnośląską Drogę św. Jakuba, Lubuską Drogę św. Jakuba, Wielkopolską Drogę św. Jakuba oraz Drogę Polską, określaną również jako Camino Polaco, która przechodzi przez Województwo Kujawsko-Pomorskie. Wszystkie trasy łączą się z drogami w Niemczech i dalej przez Francję prowadzą do Hiszpanii. O ogromnej roli pielgrzymek po Camino świadczą słowa Johanna Wolfganga von Goethe, który pisał, że „drogi św. Jakuba ukształtowały Europę”. O ogromnym znaczeniu tego szlaku pątniczego zdawał sobie sprawę także papież Jan Paweł II. Był on w Santiago dwukrotnie. Po wizycie Jana Pawła II
w Santiago de Compostela w 1982 roku Rada Europy uznała Drogę św. Jakuba za drogę o szczególnym znaczeniu dla kultury kontynentu i zaapelowała
o odtwarzanie
i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. W październiku 1987 roku Szlak został ogłoszony pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym roku oraz wpisano go na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1993 roku.
Bractwo św. Jakuba w naszej parafii
Pomysł utworzenia Bractwa św. Jakuba w parafii pw. św. Jakuba Apostoła w
Piotrkowie Kujawskim powstał w lipcu 2019 roku. Pomysłodawcą był proboszcz parafii ks. kanonik Krzysztof Gąsiorowski. 20 lipca 2019 roku miało miejsce pierwsze spotkanie dotyczące oficjalnego założenia bractwa (na zasadach działania Stowarzyszenia) oraz wybór zarządu. Pierwszym Prezesem Bractwa św. Jakuba w Piotrkowie Kujawskim wybrano
pana Marcina Górniaka, sekretarzem został pan Krystian Betliński. Opiekunem Stowarzyszenia jest ks. kanonik Krzysztof Gąsiorowski.
Bractwo św. Jakuba Apostoła Starszego w Piotrkowie Kujawskim oficjalnie
rozpoczęło działalność 25 sierpnia 2019 r. Tego dnia miała miejsce uroczysta Msza św. połączona z zaprzysiężeniem nowo powstałego Bractwa św. Jakuba Apostoła. W obecności proboszcza parafii i parafian 15 członków Bractwa św. Jakuba Apostoła w tradycyjnych strojach pielgrzymich, czyli jakubowych kapeluszach i pelerynach, złożyło ślubowanie. Celem bractwa jest krzewienie idei pielgrzymowania drogami św. Jakuba do jego grobu w Santiago de Compostela, a w szczególności po kujawsko-pomorskim szlaku. Bractwo będzie otaczać opieką pielgrzymów wędrujących jakubowymi drogami i stwarzać im do tego jak najlepsze warunki. Do Bractwa może należeć każda osoba przynależąca do Kościoła katolickiego, która ukończyła 12 lat. Przyjęcia do Bractwa dokonuje zgodnie z ustalonym ceremoniałem (specjalna modlitwa, przyrzeczenie, błogosławieństwo) opiekun Bractwa. Potwierdzeniem przyjęcia jest wpisanie do księgi Bractwa. 6 listopada 2019 roku Bractwo Jakubowe z naszej parafii brało udział w Uroczystościach
15-lecia istnienia Stowarzyszenia Bractwa św. Jakuba w sanktuarium
św. Jakuba Starszego w Jakubowie. Bractwa Jakubowe z Więcławic Starych, Lęborka, Szczyrku, Małujowic, Brzeska, Piotrkowa Kujawskiego, Ośna Lubuskiego oraz z Jakubowa uczestniczyły w uroczystościach jubileuszowych pod przewodnictwem bp Tadeusza Lityńskiego.
- Szukając sedna dzisiejszej uroczystości, odpowiadamy na pytanie - po co
zostało powołane Bractwo Jakubowe? Aby rozwijać Bożą miłość, porządkować naruszone przez grzech ludzkie dobro. W tym kontekście znajdujemy odpowiedź na pytanie o jakubowe szlaki. Człowiek na drodze jakubowej powraca do właściwych relacji z Panem Bogiem, z bliźnimi, co więcej, podejmuje czasami trud, aby relacje zostały uporządkowane w życiu innych ludzi, za których pielgrzym ofiaruje swoje cierpienie - powiedział ordynariusz zielonogórsko-gorzowski. Podczas kazania bp Lityński, przypominając refleksje św. Jana Pawła II i papieża Benedykta XVI, zwrócił uwagę na duchowy aspekt pielgrzymowania szlakami Camino de Santiago, jednocześnie podkreślając jego kluczową rolę w budowaniu europejskiej tożsamości. Obecnie w Polsce jest ponad 6 tys. km szlaków i 43 drogi św. Jakuba. Jednym z większych duchowych wydarzeń związanych z formacją bractwa jest coroczna pielgrzymka na Jasną Górę w ostatnią sobotę kwietnia. Wydarzenie to gromadzi członków Bractw św. Jakuba z około 160 parafii w Polsce.
Pielgrzymów zdecydowanych przejść Drogą Nadgoplańską informujemy o możliwości odpoczynku w "Agroturystyka Nowacki" Połajewek 5, 88-230 Piotrków Kujawski tel. 603 605 687.
"ZAJAZD POLSKI" ulica Kaliska 39, 88-230 Piotrków Kujawski tel. 782 984 210, adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Odnowa w Duchu Świętym
Na początku XX w. w kościołach protestanckich dało się zauważyć
charyzmatyczne ożywienie, które w latach 60. zaowocowało powstaniem w
Kościele katolickim pierwszych grup Odnowy Charyzmatycznej. Dziś już
miliony chrześcijan różnych wyznań doświadczyło "chrztu w Duchu Świętym". Znane z czasów apostolskich ożywienie charyzmatyczne pojawiło się ponownie na początkach XX w. w Armenii, Stanach Zjednoczonych, Walii, Indiach w tym samym czasie, niezależnie od siebie. Kościół katolicki, obserwując ożywienie charyzmatyczne w kościołach protestanckich, nie mógł pozostać wobec niego obojętny. Podczas obrad Soboru Watykańskiego II w 1963 r. poważna dyskusja teologiczna dotyczyła charyzmatów. Owocem jej było zamieszczenie w Konstytucji Dogmatycznej o Kościele Lumen Gentium zapisu o tym, że Duch Święty prowadzi i uświęca Kościół nie tylko przez sakramenty i posługi, ale również udzielając wiernym szczególnych, szeroko rozpowszechnionych łask (charyzmatów) w celu odnowy i rozbudowy Kościoła. Szczególną rolę przy wprowadzeniu powyższego zapisu odegrał kardynał z Belgii ks. Leon J. Suenens.
Pierwszym spektakularnym doświadczeniem wylania Ducha Świętego
były wydarzenia z marca 1967 r., w których uczestniczyli studenci
i pracownicy naukowi Uniwersytetu Duquesne w Stanach Zjednoczonych. Od tego czasu Odnowa Charyzmatyczna ogarnęła wszystkie kontynenty. Osoby, którzy otrzymały chrzest w Duchu Świętym pozostali w większości w Kościele katolickim. Tym sposobem powstał ruch o charakterze ekumenicznym, gdyż doświadczenie wylania Ducha Świętego znane jest już milionom chrześcijan różnych wyznań. Od czasu swych początków ruch charyzmatyczny rozrósł się, okrzepł i stał się zjawiskiem zaakceptowanym przez Kościół katolicki. W latach 70. kilku polskich kapłanów zetknęło się z Odnową Charyzmatyczną poza granicami naszego kraju. Doświadczenie to postanowili oni przenieść na grunt polski. W 1976 r. zaczęły powstawać pierwsze grupy modlitewne. Dwadzieścia lat później na czuwanie do Częstochowy przyjechało ok. 200 tysięcy sympatyków ruchu.
Pierwsze zetknięcie się z ruchem Odnowy przeżył ks. Płonka z diecezji
bielsko-żywieckiej w 1975 r. W tym samym roku ks. Marian Piątkowski z
Poznania był uczestnikiem kongresu charyzmatycznego w Rzymie, gdzie
doświadczył chrztu w Duchu Świętym i zapragnął tym doświadczeniem dzielić się z innymi po powrocie do kraju. Ks. Bronisław Dembowski spotkał się z ruchem charyzmatycznym w czasie studiów w Stanach Zjednoczonych w 1976 r. Z jego inicjatywy powstała grupa modlitewna w Warszawie. Doświadczenie chrztu w Duchu Świętym stawało się coraz powszechniejsze w kolejnych miastach Polski: w grupach Ruchu „Światło-Życie”, w środowiskach studenckich i w konkretnych ośrodkach duszpasterskich. W ten sposób powstawały pierwsze grupy modlitewne próbujące znaleźć swe miejsce w Kościele. Obecnie w Polsce jest to jeden z największych ruchów katolickich, liczący kilkadziesiąt tysięcy stałych członków i ok. 200 tys. sympatyków. „Odnowa w Duchu Świętym w Kościele katolickim, zwana także Katolicką Odnową Charyzmatyczną, nie jest jednolitym ruchem o zasięgu światowym. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela, lub grupy założycieli, nie ma też listy członków. Jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek i grup podejmujących różne działania, często od siebie niezależne, na różnym etapie rozwoju i o różnorodnie rozłożonych akcentach. Te osoby i grupy łączy to samo doświadczenie. Stawiają sobie one również te same cele” (fragment preambuły Statutów Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej - ICCRS).
Odnowa w Duchu Świętym (nazywana też Odnową Charyzmatyczną)
pomaga odkryć współczesnym chrześcijanom Boga, który nie jest tylko
teoretycznym pojęciem, ale Kimś bliskim. Większość członków ruchu
charyzmatycznego to osoby, które w pewnym momencie swojego życia
zrozumiały, że ich dotychczasowe, czysto formalne chrześcijaństwo, jest
namiastką życia w Bogu. To, co dotychczas budziło ich niechęć i znudzenie -
modlitwa, lektura Pisma Świętego, sakramenty - zaczynało być fascynującą
przygodą, „motorem” napędzającym życie. Spotkania otwarte odbywają się
zwykle co tydzień. Jest w nich miejsce na żywą, spontaniczną modlitwę
wspólnotową (charakterystyczny element ruchu charyzmatycznego), rozmowy w małych grupach i katechezę. Członkowie Odnowy w Duchu Świętym nie ograniczają się tylko do troski o własny wzrost duchowy, ale prowadzą wiele akcji ewangelizacyjnych, m.in. na ulicach miast i w zakładach karnych, pomagają przygotowywać młodzież do bierzmowania. Z Odnowy wywodzi się wielu kleryków i katechetów. Celem Odnowy nie jest stworzenie ujednoliconego ruchu
o ścisłej strukturze, ale uwrażliwienie każdego chrześcijanina i wspólnoty na dary duchowe (charyzmaty), których Bóg udziela każdemu inaczej. Powstała jednak struktura, dzięki której wspólnoty mogą wymieniać między sobą doświadczenia, organizować ogólnopolskie akcje, prowadzić domy rekolekcyjne
i utrzymywać kontakty z ruchem charyzmatycznym na świecie. W większości polskich diecezji działa po dwóch koordynatorów Odnowy:
jeden wyznaczony przez biskupa kapłan i jedna osoba świecka, wybierana przez liderów wspólnot istniejących na terenie diecezji. Natomiast obszar całej Polski obejmuje swym działaniem Krajowy Zespół Koordynatorów. W jego skład wchodzą koordynatorzy diecezjalni (duchowni i świeccy), przedstawiciele związanych
z Odnową dzieł (np. wydawnictwa, czasopisma) oraz inne powołane do tego grona osoby. W naszej parafii Odnowa powstała w 2019 roku z inicjatywy proboszcza ks. kanonika Krzysztofa Gąsiorowskiego. Spotkania odbywają się co wtorek. Rozpoczynają się Mszą św. wieczorową. Animatorem piotrkowskiej Odnowy jest pan Krzysztof Idziak a opiekunem duchowym grupy ks. Wiktor Ignaczak.
Oaza Dzieci Bożych
Oaza Dzieci Bożych, to gałąź Ruchu Światło-Życie, gromadząca dzieci ze
szkoły podstawowej, które chcą poznawać Jezusa i pogłębiać swoją więź
z Bogiem. Odbywa się to w duchu Oazy założonej przez Sługę Bożego
ks.Franciszka Blachnickiego. W naszej parafii Oaza dzieci Bożych powstała w 2017 roku. Na początku była to bardzo nieliczna grupa ok. 10 osób. Dziś po trzech latach formacji grupa liczy ok. 60 osób. Na spotkania Oazy Dzieci Bożych przychodzą dzieci ze szkoły podstawowej, najczęściej raz w tygodniu lub co dwa tygodnie, w ciągu roku szkolnego w soboty o godzinie 17.30 w okresie zimowym i o 18. 30 w okresie letnim (od kwietnia).
Przez około półtorej godziny, pod czujnym okiem animatorów, mają zorganizowany czas zajęć. Przez wspólną zabawę, poznawanie
Słowa Bożego, animacje, warsztaty, spędzany w grupie wesoło a za razem twórczo czas - poznają Dobrego Boga Ojca. Dzieci są angażowane do posługi
w Kościele, oczywiście na miarę swoich możliwości, często śpiewają w scholach, prowadzą z animatorami nabożeństwa okresowe.
Co dwa miesiące w kościele dzieci wraz z animatorami i opiekunami
uczestniczą w Adoracji Najświętszego Sakramentu a w każdą ostatnią niedzielę miesiąca organizowana jest o godzinie 12.00 Msza św. tzw. Oazowa. Dwa razy
w roku organizujemy zbiórkę na wyjazd wakacyjny na
rekolekcje w góry. Pierwsza zbiórka jest na Boże Narodzenie a druga na Święta Wielkanocne. Dzieciaki przygotowują piękne dekoracje związane z tematyką poszczególnego okresu liturgicznego. Następnie przez dwie niedziele starają się rozprowadzić dekoracje po parafii i zgromadzić przez to jak najpokaźniejszą sumę pieniędzy, by wesprzeć finansowo wspólne przedsięwzięcie letnich rekolekcji w górach. Jak dotąd odbyły się już dwa wyjazdy w okresie letnim na rekolekcje w góry do Rycerki Dolnej i Rajczy w Beskidzie Żywieckim. Grupa ok 50 osób przez około dwa tygodnie spędza bardzo intensywnie i ciekawie czas na wspólnej modlitwie, zabawie, wyjściu w górach, wspólnych wyjazdach m. in. do Wadowic, Bielsko – Białej, Słowacji czy Inwałdu. Jednak wspólny pierwszy wyjazd formacyjny odbył się już w 2017 roku w okresie zimowym do Bytonia na dzień skupienia.
Opiekunem duchowym Oazy Dzieci Bożych jest
ks. Damian Kurzawski. W tym roku również planujemy wyjazd na rekolekcje oazowe. Planowany termin to 12-21 lipca 2021 r.
Zainteresowanych wsparciem naszej wspólnoty zapraszamy do kontaktu z ks. Damianem.
Niech PAN będzie z Wami!
Chór Canto
Pismo św. zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu zawiera różne pieśni
i hymny. Często bywa tak, że najtrudniejsze zagadnienia dotyczące spraw wiary – "Misterium Chrystusa w Kościele" (Ef 1, 3-13), "Chrystus, Bóg – Człowiek, wzorem pokory" (Flp 2, 5-11), czy też relacji międzyludzkich – "Hymn o miłości" (1 Kor 13, 1-13) wyrażane są właśnie za pomocą hymnów. Eucharystia – szczyt miłości Boga względem człowieka – domaga się w swojej oprawie liturgicznej również śpiewu. Dlatego powstały pierwsze schole (czasy papieża Sylwestra I i przede wszystkim Grzegorza Wielkiego), a potem już liczne chóry.
W naszej wspólnocie parafialnej zebrali się w 1998 roku Ci, którym w "duszy gra", by wspólnie stworzyć chór parafialny. Inicjatorem był pan Cezary Siwiński -ówczesny organista – który pełnił również rolę nauczyciela śpiewu i dyrygenta.
Zespół jest chórem mieszanym. Śpiewają w nim osoby w różnym wieku. Chórzyści reprezentują najróżniejsze zawody, zwykle nie mają przygotowania muzycznego. Łączy ich pasja do muzyki.
Cotygodniowe próby, niedzielne występy, uświetnianie różnych świąt kościelnych i uroczystości – wszystko to wymaga olbrzymiego wysiłku -wszystko to godne jest wielkiego szacunku i podziękowań.
Członkowie chóru mimo trudu pracy zawodowej i obowiązków osobistych, z głębokim zaangażowaniem traktują swoje powinności.
Aktualnie dyrygentem i opiekunem chóru jest pani Monika Susłyk.
Żywy Różaniec
"Żywy Różaniec" jest zorganizowaną wspólnotą osób, które modlą się codziennie na różańcu.
Organizacja ta odpowiada kształtowi samej modlitwy różańcowej, która polega na rozważaniu 20 tajemnic z życia Jezusa i Maryi przy jednoczesnym odmawianiu przy każdej tajemnicy jednego "Ojcze nasz"
10 "Zdrowaś Maryjo" i jednego "Chwała Ojcu".
Każda "Żywa Róża" składa się z 20 osób, a każda z nich odmawia codziennie przynajmniej jedną tajemnicę różańca. Koniecznie jednak tę, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania raz w miesiącu, przy "zmianie tajemnic". Przy tej zmianie, co miesiąc, wszystkim członkom przydziela się
nowe tajemnice do odmawiania, w taki jednak sposób, aby w jednej "Żywej Róży" były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice w sumie dwadzieścia. Tak więc, nawet, gdy poszczególni członkowie
"Żywej Róży" odmawiają dziennie tylko jedną tajemnicę, to w całej Róży rozważany jest cały różaniec, czyli wszystkie części i tajemnice.
Bardzo istotne jest również to, że wszyscy członkowie Róży modlą się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc.
W naszej parafii funkcjonują już trzy „Żywe Róże”. Najdłuższy staż modlitewny ma „Krąg żywego Różańca” – trudno określić kiedy nastąpiła inauguracja tej grupy modlitewnej oraz kto był inicjatorem jej powstania.
Od niedawna w parafii funkcjonują dwie nowe „Żywe Róże” – Rodzice modlą się za dzieci - oraz „Róża” składająca się z osób samotnych – powstała po wspólnej wigilii Bożonarodzeniowej 2019 osób samotnych naszej parafii.
Opiekunem duchowym „Żywego Różańca” jest proboszcz parafii ks. kanonik Krzysztof Gąsiorowski.
Chór Latorośl
Muzyka i śpiew są bardzo ważne w życiu człowieka. Są ważne również w życiu religijnym – mówi się przecież, że „kto śpiewa dwa razy się modli”.
Dziecięcy Chór Latorośl istnieje w Piotrkowie Kujawskim już od kilkunastu lat. Obecnie liczy ok. 30 chórzystów – w większości są to dziewczęta.
Latorośl może pochwalić się bogatym repertuarem muzycznym. Śpiewa znane utwory takich zespołów jak: „Mocni w Duchu”, „TGD”, „Arka Noego” i wiele innych.
Bogate instrumentarium (gitary klasyczne, ukulele, wiolonczela, klawisze, bęben djembe, flet, akordeon) sprawia, że muzyka i śpiew, które wykonuje ten chór są bardzo żywe i pobudzają do refleksji a czasami nawet do tańca.
Aktualnie nauczycielem gry i śpiewu jest pan Robert Zaradzki. Zaproponował on dzieciom zmianę repertuaru, nowy akompaniament, lepsze nagłośnienie
i aktywne uczestnictwo w liturgii, poza tym: obecność, czas i serce. To spowodowało, iż w szybkim czasie mała grupa śpiewających dzieci zniknęła, a właściwie zaczęła przeradzać się w coraz liczniejszy chór.
Pan Robert z młodymi chórzystami spotyka się w każdą sobotę o godzinie 16.00. Należy zauważyć jego solidną pracę, której owocami może cieszyć się nie tylko on sam ale i księża wraz z parafianami.
Owoce pracy Latorośli to m.in.: II miejsce na festiwalu piosenki religijnej Ryba w Ślesinie w kategorii Zespoły Dziecięce w 2018 roku, I miejsce na festiwalu piosenki religijnej Ryba w Ślesinie w kategorii Zespoły Dziecięce w 2019 roku, występ na koncercie charytatywnym, oprawa muzyczna na spotkaniach Domowego Kościoła we Włocławku, oprawa muzyczna na
Spotkaniach Akademickich w jednej z parafii w Turku, oprawa muzyczna na Spotkaniach Młodych w Piotrkowie Kujawskim i w parafiach sąsiednich dekanatu.
Opiekunem i koordynatorem działań Latorośli jest ks. Sebastian Jankowski.
Apostolat Maryjny
Wśród ugrupowań powstałych w społeczności Kościelnej w okresie
posoborowym, inspirowanych dekretem o apostolstwie świeckich, wymienić należy Apostolat Maryjny, który wywodzi się z dawnego Stowarzyszenia Cudownego Medalika, zainicjowanego przez ks. Franciszka Domaradzkiego CM ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św.Wincentego a Paulo na terenie Galicji, zatwierdzonego przez papieża św. Piusa X w roku 1905. Od roku 1909 uzyskało status prawny w całym Kościele.
Po II wojnie światowej Stowarzyszenie podzieliło los innych organizacji
kościelnych w Polsce.
W roku 1980 ks. Teofil Herrmann ze Zgromadzenia Misjonarzy wskrzesił
ruch ludzi świeckich pod nazwą Apostolat Maryjny. W krótkim czasie grupy AM powstały nieomal we wszystkich diecezjach, a także wśród Polonii.
Osobowość prawną AM otrzymał w 1992 roku, kiedy to został zatwierdzony "Statut Apostolatu Maryjnego w Polsce" podczas obrad 252 Konferencji Biskupów Diecezjalnych.
Po 25 latach istnienia, już po śmierci ks.Teofila Herrmanna, AM powrócił
do swoich korzeni i został włączony do ogólnoświatowej wspólnoty
Stowarzyszenia Cudownego Medalika (AMM).
Apostolat Maryjny ma potrójny cel:
- Pogłębienie kultu Niepokalanej przez życie autentycznie chrześcijańskie i rozpowszechnianie Cudownego Medalika.
- Oddziaływanie na otoczenie, a zwłaszcza na ludzi zaniedbanych religijnie i tych, którzy są w niebezpieczeństwie śmierci.
- Szerzenie braterskiej miłości poprzez służbę ubogim duchowo lub materialnie. Dla realizacji tych celów AM posługuje się "10 Radami" opartymi na kanwie Pisma Świętego. Rady te, jako szczegółowe wskazania, wynikają z charakterystycznych dla członków AM cech duchowości, które określone są w Statucie. Stałe impulsy do wytrwałej działalności spełniają comiesięczne spotkania w pierwszą sobotę miesiąca, dni skupienia, rekolekcje, udział w pielgrzymkach.
Nad całością działalności czuwa 5 osobowa Rada z Moderator
Diecezjalną. W diecezji włocławskiej funkcję tę pełni pani Ewa Pluskota z Piotrkowa Kujawskiego.
W naszej parafii Apostolat Maryjny powstał w 1998 roku z inicjatywy ks. prałata Kazimierza Bocianowskiego. Przewodniczącą Apostolatu od 2004 roku jest pani Henryka Bartczak. Opiekunem duchowym jest ks. kanonik Krzysztof Gąsiorowski.
Członkowie AM wiedzą, że owocność ich poczynań jest uzależniona od Tej,
która jest Pośredniczką Łask, dlatego trwają w ufnym z Nią kontakcie.
Najczęściej posługują się Cudownym Medalikiem, nosząc go z wiarą na szyi.
Matka Boża zapewniała: „Wszyscy, którzy go nosić będą dostąpią wielkich
łask”. Łaski te płyną obficie z rąk Maryi, uzdrawiają dusze i ciało, ratują od
wielu nieszczęść, powodują nawrócenia.
Sprawozdanie z działalności Apostolatu Maryjnego Cudownego Medalika w parafii św. Jakuba Ap. w Piotrkowie Kujawskim
Piotrkowska grupa parafialna Apostolatu Maryjnego powstała w 1998 roku, licząc 44 członków. Do chwili obecnej odeszło do Pana 21 osób, 10 zrezygnowało, natomiast przybyło 21, w tym 3 osoby z innych parafii. Obecnie nasza grupa liczy 34 osoby, w tym 12 chorych i w podeszłym wieku oraz 22 osoby aktywne. Każda posiada własne i wciąż aktualizowane materiały formacyjne.
Każdego roku w listopadzie obchodzimy uroczyście rocznicę objawienia Cudownego Medalika św. Katarzynie Laboure, przygotowując się do tego dnia 9-cio dniową Nowenną do Niepokalanej. Obecnie co miesiąc przeżywamy 9-cio letnią Nowennę do Niepokalanej (2021-2030) przygotowującą nas do dwusetnej rocznicy objawienia Cudownego Medalika.
W ciągu roku swoją duchowość i kult Niepokalanej pogłębiamy szczególnie poprzez:
- comiesięczne spotkania formacyjne z Mszą świętą, podczas której wykonujemy liturgię słowa;
- prowadzenie środowych modlitw wstawienniczych, udział w nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Litanii do św Jana Pawła II,
- włączanie się w prowadzenie nabożeństwa w pierwsze piątki, soboty miesiąca i adoracje Najświętszego Sakramentu,
- zaszczytem jest dla nas prowadzenie od sierpnia Różańca z racji Diecezjalnej Nowenny zapraszającej Matkę Bożą Częstochowską w Jej Ikonie do naszej diecezji, parafii i Domu Pomocy Społecznej.
W ramach przygotowań do tej peregrynacji 15 osób z samego Apostolatu uczestniczyło w ubiegłorocznej Pielgrzymce Diecezjalnej na Jasną Górę. Wspólne pielgrzymowanie jest nam dobrze znane, gdyż:
- od lat każdego roku w lipcu organizujemy wyjazdy autokarowe na Ogólnopolską Pielgrzymkę Apostolatu Maryjnego na Jasną Górę
- w październiku udajemy się na Diecezjalne Kongresy Różańcowe do Świnic Warckich.
- mamy za sobą kilkudniowe pielgrzymki autokarowe do najważniejszych polskich sanktuariów: Częstochowa, Łagiewniki, Wadowice, Gidle, Kalwaria Zebrzydowska i Pacławska, Komańcza, Gietrzwałd, Święta Lipka, Góra św. Anny, Piekary Śląskie.
Poprzez modlitwę, rozpowszechnianie Cudownych Medalików, spotkania, rozmowy, odwiedziny, zbieranie i rozdzielanie środków materialnych wspieramy ludzi chorych, zaniedbanych religijnie, samotnych, krewnych, sąsiadów. Od stycznia 2004 roku w pierwsze czwartki miesiąca chodziliśmy do miejscowego Domu Pomocy Społecznej, by wraz z mieszkańcami modlić się Koronką do Bożego Miłosierdzia i Różańcem w ich intencjach, Kościoła, Ojczyzny, pokoju, nawracania grzeszników oraz wyzwalania z nałogów. Te piękne spotkania przerwała pandemia.
Od lutego br. ponownie spotykamy się w drugą niedzielę miesiąca w kaplicy Domu Pomocy, modląc się wspólnie w intencji zaproszenia Matki Bożej Częstochowskiej do ich wspólnoty.
Przez 24 lata rozdaliśmy tysiące Cudownych Medalików dzieciom, młodzieży, dorosłym, niemowlętom, kierowcom, ludziom potrzebującym w kraju i za granicą. W trosce o dzieła misyjne od lat wysyłamy stemplowane znaczki pocztowe, medaliki i różańce Księżom Werbistom w Pieniężnie.
Dzięki życzliwości naszych członków, parafian i gości zakupiliśmy dla parafii: sztandar
z Niepokalaną Cudownego Medalika i św. Jakubem, nagłośnienie procesyjne, baldachim, tablicę upamiętniającą pomordowanych Kapłanów w 1939 roku, która znajduje się na zewnątrz kościoła, obrusy na wszystkie ołtarze na różne okresy liturgiczne oraz feretron Matki Bożej Częstochowskiej.
Zorganizowaliśmy i od 18 lat prowadzimy katolicką bibliotekę parafialną, która mieści ponad 1400 woluminów.
W maju 2005 r. naszej opiece została powierzona ponad 100-letnia figura Matki Bożej w parku oraz przygotowywanie w jej obejściu pierwszego ołtarza na Boże Ciało. Otaczamy troską następne dwie figury Maryjne wokół kościoła. W trosce o nasz dom Boży przygotowujemy dekoracje z racji świąt Bożego Narodzenia, Wielkiego Postu, Świąt Wielkiej Nocy i Odpustu św. Jakuba.
Księże Biskupie, dziękujemy za to, że dane jest nam uczestniczyć w apostolstwie świeckich Kościoła. Pragnę wyrazić podziękowanie Księżom Biskupom, którzy towarzyszyli i błogosławili naszej wspólnocie; kolejnym Księżom Proboszczom, którzy nas prowadzili, obecnie Ks. kan. Krzysztofowi Gąsiorowskiemu, Księżom wikariuszom, paniom katechetkom, pracownikom kościelnym, naszym rodzinom, apostołom, sympatykom, wspólnotom parafialnym, parafianom i wszystkim ludziom dobrej woli za modlitwę, braterstwo, pomoc i ofiarność – serdeczne Bóg zapłać.
Zapewniamy o naszej ciągłej modlitwie w intencji Ks. Biskupa Krzysztofa, całego duchowieństwa, osób konsekrowanych oraz o wzrost duchowy i liczebny naszej wspólnoty apostolskiej.
Szczęść Boże! Wszystko z Niepokalaną przewodnicząca Apostolatu Maryjnego Henryka Bartczak
Wizytacja Kanoniczna ks Biskupa Krzysztofa Wętkowskiego w parafii św Jakuba Apostoła w Piotrkowie Kujawskim, 30 marca 2023r.
Sprawozdanie z działalności Wspólnot Apostolatów Maryjnych Cudownego Medalika Diecezji Włocławskiej
Cieszymy się niezmiernie, że podczas Wizyty Kanonicznej J.E.Ks.Biskupa Krzysztofa Wętkowskiego, Diecezji Włocławskiej, w naszej Parafii, znalazł się również punkt, dotyczący zainteresowania się Wspólnotami, działającymi przy Parafii Sw.Jakuba Apostoła w Piotrkowie Kuj.
Należę do Stowarzyszenia Cudownego Medalika, tzw.Apostolatu Maryjnego w naszej Parafii i jednocześnie też, od 10 lat,
tj. przez 2 kadencje, pełnię funkcję Moderatora Stowarzyszenia Cudownego Medalika w naszej Diecezji Włocławskiej, w której funkcjonuje
7 Wspólnot AM.
Są to:
1.Wspólnota przy Parafii Św.Mikołaja Biskupa w Warcie,
2.Wspólnota przy Parafii św.Urszuli w Kowalu,
3.Wspólnota przy Parafii św.Maksymiliana we Włocławku ,
4.Wspólnota NNMPi JE we Włocławku,
5.Wspólnota przy Parafii Św.Józefa we Włocławku,
6.Wspólnota przy Parafii Sw.Jakuba Apostoła w Piotrkowie Kuj,
7. Wspólnota AM przy Parafii Sw.Apostołow Piotra i Pawła w Ciechocinku.
Zadaniem moim jest koordynowanie działalności i pracy apostolskiej, wszystkich Wspolnot w Diecezji, współpraca z Diecezjalnym Opiekunem Duchowym AMCM, Dyrektorem ks.Jerzym Basajem i Zarządem Krajowym oraz Księżmi Opiekunami Duchowymi Wspólnot AM. Co najmniej, dwa razy w roku, odbywają się, nasze spotkania Rady Diecezjalnej, wszystkich Przewodniczących AM w Parafiach poszczególnych Wspólnot, bądź, w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia Św.Wincentego a Paulo, we Włocławku. Poprzedzane są zawsze Mszą Swiętą .
Od 42 lat, w miesiącu lipcu , odbywa się zawsze, Ogólnopolska Pielgrzymka Stowarzyszenia Cudownego Medalika AM, na Jasnej Górze, w tym roku będzie to już 43 ,gdzie odbywają się 2 dniowe uroczystości Apostolatu Maryjnego ,Msza św. konferencja, uroczyste wstąpienie, wraz z Przyrzeczeniem nowych apostołów do Apostolatu. Każdego roku, uczestniczę w kilkudniowych Dniach Formacyjnych AMM, organizowanych przez Dyrektora AMM ks.Jerzego Basaja, wraz z Zarządem Krajowym, w różnych miejscowościach m.in.Warszawa ,Częstochowa ,Loretto ,Kielce ,Kanie Helenowskie, gdzie podejmowane są najważniejsze sprawy Stowarzyszenia AMM itp. Ważniejsze wydarzenia AM w Diecezji, są zawarte w Kronice Diecezjalnej, którą prowadzę od 10 lat.
W Kaplicy na ul. Radnej w Warszawie, odbywa się każdego 27 listopada, Odpust Św.Katarzyny Laboure, w którym Wspólnoty przyjeżdżają
z całej Polski i uczestniczą w uroczystości. Apostolat Maryjny CM naszej Diecezji ufundował figurę Św.Józefa -Patrona Diecezji Włocławskiej, jako Dar Jubileuszowy na „40” Ogólnopolską Pielgrzymkę Stowarzyszenia Cudownego Medalika na Jasnej Górze .
Wspólnota AMCM z Włocławka z Parafii Św.Maksymiliana, udziela pomocy rzeczowej, w formie paczek, prasy, książek, korespondencji, odwiedzin, osadzonemu w Zakładzie Karnym, który również należy do AM i był przyjęty uroczyście w murach więziennych. Wszystkie pozostałe Wspólnoty udzielają pomocy potrzebującym, w formie paczek i żywności, odzieży. Apostolat Maryjny Diecezji Włocławskiej, dwa razy w roku pamięta o modlitwie za Ojczyznę. Różaniec odmawiają wszystkie Wspólnoty 9 maja i 9 października).
Aktualnie najważniejszym wydarzeniem, jest trwanie w 9-leniej Nowennie Ku Czci Matki Bożej Niepokalanej, objawiającej Cudowny Medalik, która rozpoczęła się w listopadzie 2021 roku. W związku z tym wydarzeniem, Rodzina św.Wincentego a Paulo, bo do niej należy AM, oprócz innych ruchów maryjnych, Zgromadzeń, peregrynuje po polskich miastach i wsiach , w Parafiach z Cudownym Medalikiem, Orędziem Matki Bożej, szerząc Kult Maryjny, połączona jest zawsze z Niedzielą Maryjną, rozpowszechnianiem i rozdawaniem Cudownych Medalików, których rozdajemy tysiące. Jestem również, w 3 osobowym Zespole Peregrynującym i wraz z Ks.Maciejem Musielakiem z Bazyliki Św.Wincentego
a Paulo z Bydgoszczy,-Diecezjalnym Opiekunem Duchowym AM Diecezji Bydgoskiej, oraz Siostrą Anną Wojciechowską
ze Zgromadzenia Sióstr Szarytek z Chełmna, odbyliśmy już dwie takie Peregrynacje. Pierwsza z nich, odbyła się już, w Parafii NSPJ
i Św.Ojca Pio, w Grudziądzu, oraz niedawno 19 marca br. w Parafii św. Anny w Chojne u Ks.Proboszcza Rafała Zatorskiego, gdzie wcześniej odbyło się już spotkanie i w najbliższym planowane jest tam zawiązanie, nowej ósmej wspólnoty AMM w Diecezji Włocławskiej.
Chcę również nadmienić, że jako Wotum Dziękczynienia, za 9-letnią Nowennę ku Czci Matki Bożej Niepokalanej Cudownego Medalika, cała Rodzina Wincentyńska, w tym Apostolat Maryjny ufundowała, Monstrancję Jubileuszową, upamiętniającą Nowennę. Ona również peregrynuje już po całym kraju, po parafiach i domach.
Wszystko z Niepokalaną !
Ewa Pluskota
Moderator AMCM
Diecezji Włocławskiej
